A dokładniej – liczbę zwycięstw w Lidze Mistrzów na przestrzeni lat 1955-2017 [1].
Liczba zwycięstw klubów piłkarskich w Lidze Mistrzów (1955-2017)
Jak widzimy, wynik zaprezentowany jest w postaci tarczy do gry w rzutki. Poszczególne drużyny reprezentowane są przez punkty. Im bliżej środka tarczy znajduje się dana drużyna, tym więcej zwycięstw uzyskała w swojej historii. Niekwestionowanym liderem jest klub Real Madryt, który zwyciężył aż w dwunastu edycjach rozgrywek. Świetnym wynikiem może się pochwalić także A.C. Milan, mający na swoim koncie siedem wygranych. W czołówce znajdują się także kluby: Bayern Monachium, FC Barcelona i Liverpool F.C. (po 5 zwycięstw) oraz AFC Ajax (4 zwycięstwa).
Odległość punktu od środka tarczy łatwo ocenić gdy tarcza podzielona jest na okręgi (tak jak w prawdziwej grze w rzutki). Obecność okręgów pełni więc bardzo ważną rolę i warto poświęcić im chwilę uwagi. Od ich ilości, szerokości i kolorystyki zależy to, jak odbiorca zinterpretuje poszczególne wyniki.
Konstruując wizualizację typu tarcza, należy zrobić wszystko, aby jak najlepiej uwidocznić istniejące zróżnicowanie kategorii między sobą. Ważne jest w szczególności odpowiednie ustawienie wartości minimalnej i maksymalnej dla całej wizualizacji. Wartości te powinny być zbliżone do wartości występujących w danych. W naszym przykładzie prezentowane są kluby, które wygrały Ligę Mistrzów minimum raz, a maksymalna liczba wygranych to 12. Skala wizualizacji została więc ustawiona na zakres od 0 do 13. Utworzone zostały cztery okręgi, ponieważ taka ilość pozwoliła dobrze zaprezentować różnice pomiędzy klubami. Granice pomiędzy przedziałami (okręgami) zostały tak zdefiniowane, aby większość punktów znalazła się wewnątrz okręgów, a nie na granicy pomiędzy nimi. Znacznie ułatwia to interpretację wyników poszczególnych klubów. Dodatkowym ułatwieniem jest nadanie nazw poszczególnym przedziałom („wynik znakomity”, „wynik bardzo dobry” itd.) i umieszczenie ich w legendzie wykresu.
Ważną rolę odgrywa również kolorystyka okręgów. W zaprezentowanym przykładzie wykorzystano styl kolorystyczny nawiązujący do sygnalizacji świetlnej, często stosowany w dashboardach z racji czytelnego przekazu (czerwony – źle, żółty – średnio, zielony – dobrze). Można jednak zdecydować się na bardziej neutralną kolorystykę, np. stopniując odcienie wybranego koloru od najjaśniejszego do najciemniejszego, albo stosując naprzemienne kolorowanie okręgów.
Wizualizacja typu tarcza pozwoli zaprezentować na dashboardzie porównanie dowolnego wskaźnika w grupach wyznaczonych przez kategorie zmiennej jakościowej. Wykres jest czytelny nawet wtedy, gdy liczba kategorii zmiennej jakościowej jest spora (w naszym przykładzie prezentowane były wyniki dla 22 klubów). Do niezaprzeczalnych zalet tej wizualizacji należy to, że jest zrozumiała dla każdego odbiorcy, a jednocześnie bardzo oryginalna.
[1] Dane pochodzą z https://pl.wikipedia.org/wiki/Liga_Mistrz%C3%B3w_UEFA; data dostępu: 15.12.2017