W przypadku, gdy chcemy wyraportować w tabeli wiele wartości, w kilku różnych przekrojach (np. w zależności od czasu, regionu, rodzaju zjawiska), mamy do wyboru kilka podejść. Pierwszym jest utworzenie dużej płaskiej tabeli, która będzie zawierać wszystkie potrzebne informacje. Wadą tego podejścia jest to, że ze względu na rozmiary, sam wygląd takiej tabeli zniechęca do jej eksploracji. W tak dużej tabeli łatwo się zgubić. Potrzebne wartości, które chcemy ze sobą porównać mogą nierzadko być ulokowane na dwóch różnych końcach tabeli i przez to trudne do odnalezienia i porównania.
Zapraszamy na szkolenie ST 2a. Wizualizacja informacji z użyciem raportów tabelarycznych i wykresów
Drugie podejście to utworzenie kilku bądź kilkunastu mniejszych tabel, które pokażą dane w różnych przekrojach. To podejście jest często stosowane w tradycyjnych raportach papierowych. Umożliwia skierowanie uwagi odbiorcy w danej chwili na konkretny fragment omawianych danych. Wadą tego podejścia jest jednak rozmnożenie obiektów wynikowych, co skutkuje długimi raportami, gdzie te same informacje są wielokrotnie powtarzane (zmienia się tylko układ prezentowanych danych). Szybkie odnalezienie odpowiedniej tabeli w takim zestawie może przedstawiać trudność.
Trzecie podejście to stworzenie interaktywnej tabeli wielowymiarowej, jaką jest kostka OLAP. Nazwa tego obiektu pochodzi od słów Online Analytical Processing. Kostka OLAP umożliwia samodzielny wybór przez odbiorcę (bądź osobę prezentującą wyniki) wymiarów, które w danej chwili mają być wyświetlane. Dzięki temu łączy zalety dwóch wcześniej omawianych podejść. Pozwala ograniczyć się do jednego obiektu wynikowego, a jednocześnie kształtować widok danych zgodnie z aktualnymi potrzebami, co ułatwia porównania pomiędzy wartościami. Poniżej przedstawiam kilka widoków przykładowej kostki OLAP, która pozwala na wielowymiarowe porównania wydatków pewnego przedsiębiorstwa. Proszę zwrócić uwagę na to, jak wiele różnego rodzaju operacji można wykonać na jednej kostce OLAP. Wśród tych operacji znajdują się:
- Agregacja – uogólnianie danych (np. pokazanie tylko podsumowań ogółem).
Tabela 1. Wygląd kostki maksymalnie „zwiniętej”
– widoczne tylko podsumowania ogółem
- Dezagregacja – przedstawianie szczegółów (po całkowitym rozwinięciu kostki otrzymamy dużą płaską tabelę z wszystkimi danymi).
Tabela 2. Fragment kostki maksymalnie „rozwiniętej”
- Projekcja – skierowanie uwagi na wybrany wymiar (np. pokazanie danych dla różnych punktów czasowych przy jednoczesnym „zwinięciu” pozostałych wymiarów).
Tabela 3. Ten widok kostki umożliwia porównania między latami
- Rotacja – obrócenie kostki, zmiana perspektywy prezentacji danych.
Tabela 4. Ten widok kostki umożliwia porównania wydatków w zależności od ich rodzajów
- Porcjowanie – selekcja podzbioru danych poprzez wybór pojedynczych wartości wymiarów.
Tabela 5. Ten widok kostki umożliwia wgląd w dane
dotyczące wybranego województwa i wybranego roku